We horen het vaak: “Ik werd getriggerd.” Of: “Zij reageerde zo heftig, ze was duidelijk getriggerd.”
Maar wat bedoelen we daar eigenlijk mee? En hoe herken je het — bij jezelf of bij een ander?
Wat is een trigger eigenlijk?
Een trigger is iets wat een oude pijn of herinnering aanraakt, vaak zonder dat we dat doorhebben.
Het is alsof er op een onzichtbare knop wordt gedrukt, die ons plots terugbrengt naar een gevoel van vroeger — angst, afwijzing, schaamte, machteloosheid.
En het gekke is: het moment zelf heeft daar meestal weinig mee te maken.
Een klein voorbeeld
Stel, je komt thuis en vraagt aan je partner:
“Heb je toevallig gezien waar de sleutels liggen?”
In plaats van een rustig “nee”, barst er een storm los:
“Altijd moet jij iets kwijt zijn! Kun je nou nooit eens iets onthouden?”
Je staat erbij en denkt: hè? Waar komt dít vandaan?
Dat is een trigger.
De reactie hoort niet bij het moment, maar bij iets ouds. Misschien voelde diegene zich vroeger vaak bekritiseerd of verantwoordelijk voor andermans fouten. Jouw vraag raakt die oude wond aan — en dat gevoel zoekt ontlading.
Hoe weet je dat iemand getriggerd is?
Je merkt het aan de intensiteit van de reactie.
De emotie is buiten proportie — groter dan de situatie vraagt.
Iemand schiet in de verdediging, sluit zich af of wordt juist boos.
Het lichaam reageert mee: hartslag omhoog, ademhaling sneller, spieren gespannen.
Herken je dat ook bij jezelf? Dat je soms overmand wordt door een emotie die eigenlijk niet klopt bij wat er net gebeurde?
Wat kun je doen als het gebeurt?
Het helpt om te beseffen:
👉 Het gaat niet over jou.
Tenminste, niet als jij met een rustige intentie iets benoemt.
De ander reageert op iets van vroeger — op een oud verhaal dat opnieuw wordt geactiveerd.
Wat helpt:
- Blijf kalm. Ga niet mee in de emotie, maar adem en blijf aanwezig.
- Herken het patroon. Vraag je af: gaat dit over nu, of over iets ouds?
- Zorg voor jezelf. Als de spanning oploopt, neem even afstand.
En als jij degene bent die getriggerd wordt:
Wees mild. Het betekent niet dat je ‘stuk’ bent — het betekent dat je systeem nog probeert iets ouds te beschermen. Bewustwording is al de eerste stap naar heling.
Wat het mij heeft gebracht
Sinds ik beter begrijp wat triggers zijn, kijk ik heel anders naar reacties — bij mezelf en bij anderen.
In plaats van te denken “waarom doet die ander zo overdreven?”, vraag ik me af: “wat wordt hier geraakt?”
Dat maakt ruimte. Ruimte om te begrijpen, om zachter te worden, en om niet meteen terug te schieten.
Waar ik vroeger vanuit mijn ego zou reageren — in de aanval of juist door me iets te veel aan te trekken — voel ik nu meer rust.
Het besef dat het meestal niets met mij te maken heeft, maakt dat ik het kan laten waar het hoort: bij de ander.
En dat is misschien wel het mooiste cadeau: innerlijke rust.
