We horen het vaak: “Ik werd getriggerd.” Of: “Zij reageerde zo heftig, ze was duidelijk getriggerd.”
Maar wat bedoelen we daar eigenlijk mee? En hoe herken je het — bij jezelf of bij een ander?
Wat is een trigger eigenlijk?
Een trigger is iets wat een oude pijn of herinnering aanraakt, vaak zonder dat we dat doorhebben.
Het is alsof er op een onzichtbare knop wordt gedrukt, die ons plots terugbrengt naar een gevoel van vroeger — angst, afwijzing, schaamte, machteloosheid.
En het gekke is: het moment zelf heeft daar meestal weinig mee te maken.
Een klein voorbeeld
Stel, je komt thuis en vraagt aan je partner:
“Heb je toevallig gezien waar de sleutels liggen?”
In plaats van een rustig “nee”, barst er een storm los:
“Altijd moet jij iets kwijt zijn! Kun je nou nooit eens iets onthouden?”
Je staat erbij en denkt: hè? Waar komt dít vandaan?
Dat is een trigger.
De reactie hoort niet bij het moment, maar bij iets ouds. Misschien voelde diegene zich vroeger vaak bekritiseerd of verantwoordelijk voor andermans fouten. Jouw vraag raakt die oude wond aan — en dat gevoel zoekt ontlading.
Hoe weet je dat iemand getriggerd is?
Je merkt het aan de intensiteit van de reactie.
De emotie is buiten proportie — groter dan de situatie vraagt.
Iemand schiet in de verdediging, sluit zich af of wordt juist boos.
Het lichaam reageert mee: hartslag omhoog, ademhaling sneller, spieren gespannen.
Herken je dat ook bij jezelf? Dat je soms overmand wordt door een emotie die eigenlijk niet klopt bij wat er net gebeurde?
Wat kun je doen als het gebeurt?
Het helpt om te beseffen:
👉 Het gaat niet over jou.
TenminstWe horen het steeds vaker: “Ik werd getriggerd.”
Of: “Ze reageerde zo heftig, ze was duidelijk getriggerd.”
Maar wat bedoelen we daar eigenlijk mee?
En hoe herken je het — in jezelf of bij een ander?
Het begint vaak onschuldig.
Je stelt een simpele vraag.
Een klein zinnetje.
Niets bijzonders.
En toch… ineens gebeurt er iets.
Als iets ouds ineens wakker wordt
Triggers zijn geen grote explosies.
Het zijn fluisteringen van vroeger — stukjes oude pijn die ineens oplichten, vaak zonder dat we doorhebben dat ze er nog zijn.
Het is alsof er op een onzichtbare knop wordt gedrukt.
Niet omdat het nú misgaat, maar omdat iets in jou herkent:
dit voelt bekend… en niet veilig.
Een kleine situatie die ineens groot voelt
Je vraagt aan je partner:
“Heb je toevallig gezien waar de sleutels liggen?”
Normaal is dat gewoon een vraag.
Maar ineens verandert de lucht.
“Altijd moet jij iets kwijt zijn! Kun je nou nooit eens iets onthouden?”
Je staat erbij en denkt:
hè? Waar komt dit vandaan?
Alsof jij een lont hebt aangestoken zonder het te weten.
Maar dat is een trigger.
De reactie hoort niet bij het moment — maar bij iets ouds dat opnieuw aangeraakt wordt.
Misschien iemand die vroeger verantwoordelijk werd gehouden voor alles wat misging.
Of iemand die vaak het gevoel had iets fout te doen.
Jouw vraag is alleen maar de aanleiding.
De emotie komt ergens anders vandaan.
Wanneer je voelt dat iemand getriggerd raakt
Je merkt het aan de intensiteit.
De emotie is groter dan het moment vraagt.
Er is een haast — verdedigen, aanvallen of terugtrekken.
Het lichaam doet mee:
snellere ademhaling, gespannen schouders, hoge alertheid.
Het lijkt alsof je in een gesprek zit, maar eigenlijk praat je met een oud verhaal dat weer tot leven komt.
En misschien herken je dat ook in jezelf.
Dat je soms iets voelt dat niet klopt bij wat er net gebeurde.
Alsof je wordt overspoeld door een herinnering die niet zichtbaar is, maar wel actief.
Wat helpt wanneer je dit herkent
Het belangrijkste inzicht is dit:
Bewustzijn is een eerste stap — het opent een deur.
En er bestaan verschillende manieren om triggers te leren herkennen en er bewust mee te oefenen, zodat je stap voor stap ook ander gedrag laat zien wanneer het gebeurt.
Alleen al zien wat er gebeurt, is een verschuiving.
Je hoeft niet meteen te begrijpen waar het vandaan komt.
De ruimte ontstaat al wanneer je merkt:
oh… dit raakt iets ouds.
Wat het mij heeft gebracht
Sinds ik beter begrijp hoe triggers werken, kijk ik anders naar reacties — bij anderen én bij mezelf.
Waar ik vroeger meteen in de tegenaanval zou gaan,
of me zou afvragen wat ik verkeerd had gedaan,
kan ik nu even pauzeren.
Ik vraag me af:
wat wordt hier geraakt?
En dat maakt ruimte.
Ruimte om zachter te zijn.
Ruimte om het niet persoonlijk te nemen.
Ruimte om iets niet bij mezelf neer te leggen als het daar niet hoort.
Dat is misschien wel het mooiste:
innerlijke rust, precies op de plekken waar vroeger onrust zat.
Hoe ik hiermee werk
In mijn coaching zie ik dit vaak terug.
Oude patronen die subtiel op de achtergrond aanwezig zijn
en soms ineens helder voelbaar worden zonder dat iemand precies weet waarom.
Bewustzijn is een eerste stap — het opent een deur.
Er bestaan verschillende manieren om triggers te leren herkennen en er bewust mee te oefenen, zodat je stap voor stap ook ander gedrag laat zien wanneer het gebeurt.
Merk je dat dit thema jou raakt en wil je onderzoeken wat het voor jóu betekent?
Je bent welkom om dat samen met mij verder te verkennen.
Meer over mijn werkwijze vind je op de coachingpagina.
