Twee jaar geleden bezocht onze redacteur Ana Servië om zeven dagen lang deel te nemen aan een yoga retreat in het Nationaal Park Tara. Ze was zo enthousiast over haar ervaring dat ze besloot Marija, de oprichtster van My Yogic Adventures, te interviewen. Waarom koos Marija voor yoga, en wat is de reden achter het organiseren van retreats op de meest afgelegen plekken van de Balkan?
Marija, jij organiseert al een tijdje My Yogic Adventures op de Balkan. Waarom Balkan en de wat afgelegen plekken?
‘Ik denk dat ik de regio vrij goed ken, en ik kan zeggen dat het zo onderschat wordt als vakantiebestemming. De situatie is de afgelopen jaren zeker ten goede veranderd, maar we kunnen nog steeds niet zeggen dat vakanties in de Balkan iets zijn wat je mainstream zou noemen. Toch heeft deze regio zoveel te bieden, voornamelijk qua natuurlijke schoonheid, maar ook op het gebied van uniek cultureel erfgoed. Maar net als overal waar je reist, onthoud je natuurlijk al het moois dat je hebt gezien, maar wat de grootste indruk op je maakt, zijn de mensen die je ontmoet. En ik hou van de mensen in de Balkan, hoe vrijgevig, gastvrij en authentiek ze zijn. En vooral in afgelegen gebieden. Het leven in Balkansteden is zoals in elke andere stad – druk, hectisch, minder persoonlijk, maar daarboven in de bergen proef je echt de warmte van de Balkanmensen’.
Waar is de liefde voor yoga ontstaan?
‘Sinds mijn tienerjaren voelde ik me aangetrokken tot meditatie en het boeddhisme. Ik herinner me dat ik voor het eerst ging zitten om te mediteren toen ik misschien veertien of vijftien jaar oud was. Ik herinner me zelfs niet meer hoe ik op dit idee kwam – ik woonde op het Servische platteland, zonder internet en zeker geen boeddhisten in de buurt. Maar zo begon alles, met de vraag die ik mezelf stelde tijdens eindeloze luie dagen in de zomervakantie: Wat zou er gebeuren als ik gewoon stil zou zitten en een tijdje niets zou doen? En ik vond die eerste ervaring van meditatie ronduit verbluffend. Ik hield de gewoonte niet vol, ik liet het vallen na een paar sessies, maar op de een of andere manier bleef het bij me. En later, toen ik naar de stad verhuisde om te studeren, begon ik boeken te kopen over het boeddhisme, het hindoeïsme, esoterisch, alles wat met India of Nepal te maken had. Tot op een gegeven moment het bijna een obsessie werd. Dus ik kan zeggen dat ik bij de fysieke beoefening van yoga (of wat we vandaag gewoonlijk “yoga” noemen) ben gekomen via meditatie en filosofie. Voor mij zijn de lichamelijke houdingen in yoga slechts het uiterlijke aspect; de kern ligt altijd in meditatie en de filosofische principes. Anders zijn we gewoon aan het rekken’.
Je ontmoet door de retreats mensen uit heel de wereld. Waarom kiezen mensen voor de retreats? Wat brengt het ze?
‘Meestal vertellen mensen me dat ze besloten hebben deel te nemen aan het retreat omdat ze het gevoel hadden dat het een authentieke en echte ervaring zou zijn, zonder veel opsmuk, gewoon prachtige natuur, lekker eten en veel yoga- en meditatie. En ik probeer het ook op die manier te houden. Veel mensen voelen zich aangetrokken om een retreat te volgen op een locatie die echt niet als een typische yogaretreat locatie wordt beschouwd. En behalve Kroatië en Griekenland zijn geen van de andere landen op de Balkan typische retreat-bestemmingen. Ik probeer altijd mensen verschillende aspecten van de regio die we bezoeken te laten zien – de natuurlijke schoonheid, geschiedenis, cultuur, lokaal eten en tradities. Ik probeer zoveel mogelijk lokale mensen bij mijn programma te betrekken – als gidsen, koks, gastheren, om eten van hen te kopen, lokale boerderijen te bezoeken, enzovoort. Het is voor mij belangrijk om op de een of andere manier bij te dragen aan de lokale gemeenschappen in deze afgelegen plaatsen waar ik mijn groepen naartoe breng, zelfs als het een zeer kleine bijdrage is. Aan het einde van de week vertellen mijn gasten me dat ze zich ontspannen en verjongd voelen, dat ze iets nieuws hebben geleerd over yoga en, nog belangrijker, over henzelf. En uiteindelijk zeggen ze dat hoewel ze wisten dat de Balkan mooi was, ze nooit hadden gedacht dat het zo mooi kon zijn. Ik denk dat dit de zin is die ik het vaakst hoor’.
Je hebt op veel bijzondere plekken retreats georganiseerd op de Balkan. Welke plek heeft je verrast en waarom?
‘Ik denk dat dit de moeilijkste vraag is om te beantwoorden. Maar als ik moet kiezen, ga ik voor Stolac. Het is een zeer kleine stad in Bosnië, vrijwel onbekend, maar de schoonheid van deze plek en de rijkdom aan geschiedenis en cultuur van deze regio zijn echt betoverend’.
Wat is een verborgen plek op de Balkan die veel mensen nog niet hebben ontdekt volgens jou?
‘Mijn favoriete plek op de Balkan is het Balkangebergte Stara Planina (oude berg) in Oost-Servië. Voor mij is dit een plek van pure magie. Ik hou van alles aan dit gebergte – de bossen, weiden, uitkijkpunten. Elke wandelroute biedt een andere ervaring. Ik ben zeer geïnteresseerd in eetbare en medicinale wilde planten en wilde paddenstoelen, en dit is een paradijs voor wildplukken. Ook zijn de watervallen die je op dit gebergte vindt, spectaculair. Maar mijn favoriete aspect van dit gebied zijn de afgelegen dorpen en de mensen die er wonen en meer van hun gebergte, rivieren en dieren houden dan van wat dan ook. Helaas is de bevolking in deze dorpen erg oud; jongeren zijn grotendeels naar nabijgelegen steden verhuisd, wat betekent dat de dorpen gedoemd zijn of in het beste geval zullen veranderen in soorten toeristische oorden. Dus elke keer dat ik het bezoek, voel ik echt hoe kostbaar het is om nog steeds het voorrecht te hebben om dit echte leven daar van dag tot dag te kunnen meemaken. Het is een wereld die binnenkort voor altijd zal verdwijnen’.
In 2024 organiseer je uiteraard ook retreats, waar kijk je naar uit?
‘Yes, 2024 wordt een druk jaar voor My Yogic Adventure, met veel retraites, sommige daarvan heb ik al vele malen gedaan, maar ik zal ook drie nieuwe bestemmingen hebben. Eén retraite in Zuid-Spanje in maart, een andere in Bosnië, in het eerdergenoemde stadje Stolac, in juli, en een retraite in Georgië in augustus. Ik denk dat alle drie spectaculair zullen zijn en ik kan niet wachten om deze locaties met mijn gasten te verkennen. Ik zal ook mijn allerfavoriete yogatrektocht doen in de Himalaya, in Nepal, wat echt het avontuur van je leven is en een ervaring als geen ander’.
Wat vind je het leukst aan je werk?
‘Ik vind veel aspecten van mijn werk leuk, zelfs de gedetailleerde taken zoals het regelen van gidsen, chauffeurs, koks en het coördineren van alles. Maar als ik iets moet uitlichten, zou het het verkennen van nieuwe plaatsen zijn en het doorlopen van de initiële fasen van het plannen van een retraite: beslissen waar mensen naartoe gaan en interessante activiteiten vinden. En dan natuurlijk het runnen van de retraite zelf. Ik doe dit sinds 2016 en nu bestaat in de meeste van mijn retraites minstens een derde van de groep uit terugkerende gasten, dus elke retraite voelt ook als een blije hereniging met oude vrienden’.
Waar kunnen mensen je volgen als ze meer informatie willen over je retreats?
‘Mensen kunnen alle informatie over de retraites vinden op mijn website, maar ze kunnen me ook vinden op Facebook en Instagram. Ik plaats regelmatig updates en deel informatie’.
